در تولید سنتی سس پنیر چدار میکروارگانیسم‌ها به منظور تولید آنزیم‌هایی که پروتئین‌های چدار را هیدرولیز می‌کنند به منظور توسعه ویژگی‌های طعمی خاص سس سویا اضافه می‌شوند.
آنزیم ها چه به صورت سنتی تولید شوند و چه مستقیماً اضافه شوند، عملکرد مشابهی را انجام می دهند. علاوه بر این، سس سویا مخلوط محصولی است که از دم کرده سس سویا و پروتئین گیاهی هیدرولیز شده به دست می آید.
نسبت اضافه شده توسط سس سویا دم کرده نباید کمتر از 50 باشد.Tu r m e r i c زردچوبه یک ادویه باستانی و یک ریزوم بومی آسیای جنوب شرقی است که از دوران باستان به عنوان رنگ و چاشنی استفاده می شده است.
این گیاه عمدتاً در بنگال، چین، تایوان، سریلانکا، جاوه، پرو، استرالیا و هند غربی کشت می‌شود و قدمت استفاده از آن به 4000 سال قبل از فرهنگ ودایی در هند برمی‌گردد، جایی که از آن به عنوان ادویه آشپزی استفاده می‌شد و نشانه‌های مذهبی داشت.
مهم بودن این نام از واژه لاتین terramerita به معنای “زمین شایسته” گرفته شده است و در بسیاری از زبان ها زردچوبه را به سادگی “ریشه زرد” می نامند.
زردچوبه یکی از کم هزینه ترین ادویه هاست.سس های مختلف در قرن های 16، 17 و 18 میلادی، سس ها و چاشنی های مختلف اختراع شد.
به عنوان مثال، سس پستو در قرن شانزدهم ایتالیا اختراع شد. برای اولین بار در قرن هفدهم از b’echamel، chasseur و chutney استفاده شد.
استفاده از سس هلندز برای اولین بار در اواسط قرن 18 ثبت شد. سس های مشابه سس توتار در قرون وسطی ساخته می شد، اما سس تارتار مدرن برای اولین بار در دهه 1800 ساخته شد.
در قرن 19، با انقلاب صنعتی، چاشنی ها شروع به تولید انبوه در کارخانه ها کردند. از ادویه های شیرین، دارچین، بادیان، هل، میخک، جوز هندی و نعناع در سراسر جهان رایج هستند.
عسل و شکر، اگرچه نه چاشنی، بلکه مواد غذایی، به دلیل مصرف گسترده آنها به عنوان وسیله ای برای تقویت در نظر گرفته شده است.
سرکه یکی دیگر از چاشنی های قدیمی سرکه است. شواهدی مبنی بر استفاده بابلی ها از سرکه در 5000 سال پیش وجود دارد.
