اسباب بازی یویو یک اسباب بازی متشکل از یک محور متصل به دو دیسک، و یک رشته حلقه حلقه شده در اطراف محور، شبیه به یک قرقره است. این یک اسباب بازی باستانی است که از 500 سال قبل از میلاد وجود دارد. در قرن هفدهم، یویو را باندالور نیز می نامیدند.
با نگه داشتن انتهای آزاد سیم معروف به دسته (با قرار دادن یک انگشت معمولا انگشت حلقه یا وسط در یک گره لغزش) نواخته می شود، و به نیروی جاذبه (یا نیروی پرتاب و گرانش) اجازه می دهد تا یو را بچرخاند.
یو و رشته را باز کنید (شبیه به نحوه کار یک سیم کشی). سپس بازیکن به اسباب بازی یویو اجازه می دهد تا خود را به دست بازیکن بازگرداند و از چرخش آن (و انرژی چرخشی مرتبط با آن) استفاده کند. این اغلب “یویوینگ” یا “یو یویو بازی” نامیده می شود.
در ساده‌ترین بازی، نخ در نظر گرفته شده است که با دست روی قرقره پیچیده شود. یویو به سمت پایین پرتاب می شود، به انتهای سیم برخورد می کند، سپس سیم را به سمت دست می پیچد و در نهایت یویو را گرفته و آماده پرتاب مجدد می شود.
یکی از اساسی ترین ترفندها Sleer نام دارد، جایی که یویو قبل از بازگشت به دست، برای مدت زمان قابل توجهی در انتهای رشته می چرخد. کلمه yo احتمالاً از اصطلاح ایلوکانو yóyo یا یک کلمه هم خانواده آمده است.
سوابق یونانی مربوط به آن دوره، اسباب‌بازی‌های ساخته شده از چوب، فلز، یا تراکوتا (گل پخته شده) را توصیف می‌کنند. دیسک‌های سفالی برای تقدیم تشریفات اسباب‌بازی‌های دوران جوانی به خدایان خاص در زمان بلوغ کودک استفاده می‌شد دیسک‌هایی از مواد دیگر برای بازی واقعی استفاده می‌شد.
اولین شرکت یویو
پس از اینکه یویو به ایالات متحده معرفی شد، به مکزیک گسترش یافت-تپه ای از چوب دست ساز یویوهای مکزیکی در تصویر دیده می شود.
