همه استان های پاکستان اهمیت فرهنگی و منحصر به فرد خود را دارند. به همین ترتیب، سوزن دوزی بلوچ بیشترین تحسین و محبوبیت را به دنبال دارد. این صنایع دستی که بیشتر توسط خانم ها انجام می شود به دلیل زیبایی، طراحی، منحصر به فرد بودن و رنگ هایشان در سراسر جهان شناخته شده است.
سوزن دوزی بلوچ اجدادی است که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. این آثار هنری توسط زنان خلق شده است. آنها مجبور نیستند برای کار از خانه بیرون بروند. آنها برای انجام کارهای خانه حضور می یابند و در حوزه هنری به تولید صنایع دستی می پردازند که بر درآمد خانواده آنها می افزاید.
همچنین سوزن سوزن دوزی بلوچ نشان دهنده طرح ها و گلدوزی های متفاوت است. گلدوزی ها روی پوشک (پیراهن) طراحی شده اند که جلوی لباس را می پوشاند.
پوشک (پیراهن) گشاد و گرد است. آستین ها نیز گلدوزی هایی هستند که در قسمت کمر بلند و گشاد هستند. یک شلوار گشاد با رنگ همسان با پیراهن (پوشک) پوشیده می شود. شلوار در کمر جمع شده و در مچ پا به دام افتاده است.
احتمالاً بارزترین ویژگی لباس پوشیدن زنان یک جیب بزرگ مستطیلی شکل است که از کمر تا حوض لباس امتداد دارد. یکی دیگر از نشانه های اصلی و سنتی بلوچ، روسری طراحی شده است که از نظر فرهنگی به نام (گوشان یا سریق) شناخته می شود.
بدون شک اکثر زنان بلوچ امروزه صندل های پلاستیکی روشن می پوشند، اما اصالت کفش های سنتی که به زیبایی از برگ خرما یا کوتوله خرما ساخته شده اند، بی نظیر است. با گذشت زمان سبک لباس پوشیدن زنان بلوچ مد روزتر و مد روزتر شده است. حتی اگر تعداد افراد مشهور در سراسر جهان آنها را می پوشند.
اگرچه لباس‌های مردان بلوچ رنگ‌های کمتری دارند، اما ویژگی‌های خاصی دارند که بلافاصله پوشنده را حتی در انبوه بلوچ می‌شناسند. شلوار مردانه از شلوار بسیار گشاد یا غروله شلوار تشکیل شده است که در آن از طول زیاد لباس استفاده می شود. کامیز نیز گشاد است که به طور سنتی بلند با آستین بلند است. شلوار کامیز بلوچی شبیه به سبک هایی است که در افغانستان می پوشند.
